Interview met Dorothee en Ute van Historische Stickmuster - Ik Borduur.nl

Home » Blog » Interview met Dorothee en Ute van Historische Stickmuster

Over Historische Stickmuster

De dames van Historische Stickmuster, Ute en Dorothee, komen uit Duitsland en zijn sinds 2003 actief als ontwerpsters. Ze maken niet alleen replica’s van oude merklappen, maar ontwerpen ook hun eigen patronen. Merklappen, maar dan wel op een moderne manier met hippere kleuren.

Wanneer ben je gestart met borduren?

Dorothee: Dat is een langer verhaal. In 1978, als schoolmeisje, ging ik voor een uitwisseling naar USA en ik borduurde daar. Op dat moment was borduren niet echt populair in Duitsland, mensen deden aan breien, borduren was erg ouderwets. Maar ik was gefascineerd door het borduren, maar de vonk sloeg nog niet over. Een vriendin gaf me een van die bekende borduurschaartjes toen mijn dochter geboren werd in 1986. Ik vond dit schaartje geweldig en ik wilde het graag gebruiken en ik deed een eerste poging om te borduren op linnen met DMC garen. Maar deze eerste poging maakte me niet echt overtuigd.

Ute: Ik heb het geluk gehad dat ik leerde borduren als kind op school. Op mijn 30ste vond ik een prachtig borduurpatroon in Denemarken. Ik kon gelukkig gelijk starten met borduren.

Wanneer besloot je Historische Stickmuster op te richten?

Dorothee: Dat gebeurde pas veel later, in 2004. In de tussentijd borduurde ik al de meest mooie merklappen. Ik ben opgeleid als historicus en ik heb gewerkt in museums voor vele jaren. Ik werd altijd gevraagd om textiel exposities te houden of om een lezing te geven over borduren en merklappen. In de tussentijd was ik gewisseld van DMC garen naar het zijde garen van Soie d’Alger, wat veel dichter bij het kleurenpalet kwam van de oude merklappen. Tijdens exposities bleven de dames vragen stellen over de zijde garen, naalden en linnen. In Duitsland waren er nog maar weinig hobbywinkels over, en helaas tot op de dag van vandaag is dat nog steeds zo. Toen kwam het idee om een online webshop te openen. Het toeval was dat ik Ute op het internet leerde kennen die al een online webshop had. In plaats van de webshop met nog meer patronen te vullen, zijn we gaan samenwerken en nu werken al bijna 20 jaar samen.

Ute: In het begin van 2003 startte ik mijn eigen webshop met 4 merklappen. Dorothee vond mijn website en we leerde elkaar kennen. Toen richten we Werkstatt für Historische Stickmuster designs samen op in 2004.

Hou je meer van kleine of grote projecten?

Dorothee: Ik hou absoluut van grotere projecten. Borduren is een verslaving en alleen grotere projecten geven mij voldoening. Ik zie veel ontwerpers hele kleine patronen maken. Ik vraag me altijd af, wat te doen als die af is? En het verlangen om te borduren nog geen voldoening heeft gegeven.

Ute: Ik hou van grote projecten.

Wat is het grootste project dat je hebt gemaakt?

Dorothee: Er is een merklap dat ik heb ontworpen, the Baroque Sampler, welke vrij groot is, 300 x 659 kruisjes. Ook borduurde ik een Nederlandse merklap “The Dutch Beauty”, dat vast vele mensen kennen.

Ute: Mijn grootste merklap is Vierlande TKWB, het heeft een formaat van 47 x 65 cm.

Stop je met een borduurwerk als je het toch niet zo leuk vindt?

Dorothee: Ik borduur alleen maar ontwerpen van the Werkstatt für historische Stickmuster. Helaas heb ik geen tijd om andere patronen te borduren. We moeten onze eigen patronen borduren zodat we deze kunnen laten zien op beurzen. De klant wil het graag in het echt zien en niet op een plaatje. Als ik het patroon echt niet leuk vind, stop ik direct. Dan zullen klanten het waarschijnlijk ook niet leuk vinden. En mijn tijd is te waardevol voor dat.

Ute: Ik borduur alleen maar projecten die ik leuk vind!

Bewaar je al je borduurwerken? Zo niet, wat doe je er dan mee?

Dorothee: Ja ik bewaar al mijn geborduurde merklappen. Ik moet wel 100 ingelijste merklappen hebben inmiddels. Vele hangen aan de muur, maar ook vele staan opgeborgen. We waren altijd op beurzen tot 2019 en klanten wilde natuurlijk het in een mooie lijst zien.

Ute: Ja, ik bewaar al mijn projecten. Je kan ze natuurlijk altijd uit de lijst halen en oprollen, zo nemen ze weinig ruimte in beslag.

Is het moeilijk om te stoppen met borduren voor je naar bed gaat?

Dorothee: Ja en vaak duren mijn avonden erg lang!

Ute: Ja.

Wat inspireert jou om te borduren?

Dorothee: Wat me altijd aantrekt aan borduren is de eindeloze mogelijkheden die je hebt als ontwerper. Het is als een schilderij, er is geen limiet aan motieven, het design en de garen die gebruikt worden. Ik hou ook van de rust en stilte dat bij borduren komt kijken. Je zit volledig met jezelf. Natuurlijk wordt je vergezeld door een luisterboek, een podcast of een spannende thriller op tv. Helaas mis ik altijd het cruciale moment en tegen het einde weet ik niet wie de moordenaar was omdat ik zo gefocust was op mijn borduurwerk. Dat is de kracht van borduren!

Ute: Borduren is rustgevend, een activiteit die vraagt om concentratie, maar tegelijk de ruimte geeft om na te denken, weg te dromen of een verhaal te vertellen of te luisteren. Ik geef de voorkeur aan thrillers als luisterboek.

Wat inspireert jou om borduurpatronen te ontwerpen?

Dorothee: Ik startte met het ontwerpen van merklappen voor Permin en andere bedrijven. Op een gegeven moment had ik alles al geborduurd wat ik leuk vond. Dat was nog voor het internet bestond en je niet alle patronen van de hele wereld tot je beschikking had. Het was dan ook logisch om borduurpatronen voor jezelf te ontwerpen.

Ute: Ik ontwerp borduurpatronen vooral voor mezelf en ik ben blij dat ook anderen het leuk vinden.

Hoe gaat het proces van ontwerpen, van idee tot eindproduct?

Dorothee: Ik krijg mijn inspiratie van alles. Soms zie ik een prachtig inpakpapier of een mooi ontworpen tapijt. En natuurlijk wat generaties geleden is geborduurd. Ik ontwerp nu al meer dan 20 jaar borduurpatronen, dus mijn computer bevat een hele hoop patronen. Soms is het spelen met deze patronen, motieven en kleuren genoeg. De mogelijkheden zijn eindeloos. Wanneer ik een borduurpatroon af heb, laat ik hem een paar weken mee rust. Als ik het daarna nog steeds leuk vind, dan borduur ik deze om te kijken of er geen fouten in zitten. Daarna wordt het borduurpatroon gemaakt. Het eindproduct is dus een krijgt zo steeds meer vorm.

Ute: Je hebt een idee nodig. Dan kijk ik door boeken voor suggesties. Het heeft vooral tijd nodig.

Wat is jouw favoriete Historische Stickmuster ontwerp?

Dorothee: Dat kan ik niet zeggen. Er zijn een paar oudere patronen die ik vandaag de dag anders zou ontwerpen. Maar de meeste vind ik nog net zo leuk als toen.

Ute: Altijd de laatste!

Wat zou je nog tegen mijn Nederlandse klanten willen zeggen? Nog tips voor hen?

Dorothee: Ik wil de Nederlanders adviseren ga ijverig door met borduren. En waardeer de handwerkwinkels. Hier in Duitsland is er lang niet zo’n levendige borduurcommunity als in Nederland. We zien dat echt terug in de verkopen. Soms waardeer je niet de schat die je hebt.

Ute: Ik ben vooral blij met de vele borduursters in Nederland, in Duitsland zijn dat er een stuk minder.